demonstro

dē-monstro, āvi, ātum, 1 ( arch. inf. pass.:

demonstrarier,

Ter. Ph. 2, 1, 76 ), v. a., to point out, as with the finger; to indicate, designate, show (freq. and class.).

I.

Lit.

A.

In gen. (cf.: indico, significo, ostendo): ubi habitet (mihi) demonstrarier (volo—with commonstrarier), Ter. l. l.; cf.:

itinera ipsa ita putavi esse demonstranda, ut commonstrarem tantum viam, et ut fieri solet, digitum ad fontes intenderem,

Cic. de Or. 1, 46 fin.:

non ea figura, quae digito demonstrari potest,

id. Rep. 6, 24; so,

too, aliquid digito,

Quint. 6, 3, 38:

aliquem averso pollice,

id. 11, 3, 104:

aliquid nutu vel manu,

id. 1, 5, 36:

eum volo mihi demonstretis hominem,

Plaut. Poen. 3, 2, 16:

thesaurum mi in hisce aedibus,

id. Trin. 1, 2, 113:

itinera cum cura,

Liv. 23, 33:

unum ex iis,

Suet. Aug. 94 et saep.:

ut ante demonstrabant, quid ubique esset... item nunc, quid undique oblatum sit, ostendunt,

Cic. Verr. 2, 4, 59: demonstres ubi sint tuae tenebrae, Catull. 55, 2.— Absol.: histrio ita demonstraverat ( had gesticulated ), ut bibentem natantemque faceret, Suet. Ner. 39.—

2.

Poet. of a subject not personal:

demonstrant astra salebras,

Prop. 3, 16, 15 (4, 15, 15 M.).—

B.

Esp., jurid. t. t.: fines, to point out the boundaries, i.e. to deliver a piece of land to the purchaser, Cic. pro Tull. § 17; Dig. 18, 1, 18; 21, 2, 45.—

C.

Pregn., to guide by pointing out the way:

si equus ille decessit qui demonstrabat quadrigam,

Dig. 31, 1, 65, § 1.—

II.

Trop., to designate, indicate, by speech or writing; to show, prove, demonstrate; to represent, describe; also simply to mention (in this signif. often in Caes. —for syn. cf.: monstro, commonstro, comprobo, probo, declaro).

(α).

With acc.:

Spurinna quidem cum ei rem demonstrassem et vitam tuam superiorem exposuissem, magnum periculum summae reipublicae demonstrabat, nisi, etc.,

Cic. Fam. 9, 24;

so with docere,

id. Verr. 2, 2, 50;

with ostendere,

id. Att. 1, 1, 4; Quint. 5, 12, 15 et saep.:

istius cupiditatem minasque demonstrat,

Cic. Verr. 2, 4, 39 fin.:

si tibi nemo responsurus esset, tamen ipsam causam demonstrare non posses,

id. Div. in Caecil. 13, 43:

modum formamque (sc. navium),

Caes. B. G. 5, 1:

re demonstrata,

id. ib. 5, 38; cf.:

quibus demonstratis,

Quint. 5, 1, 3:

aliquid scripto,

id. 1, 5, 32 et saep.:

ad ea castra, quae supra demonstravimus, contendit,

Caes. B. G. 7, 83 fin.; 5, 49; so with the pron. relat., id. B. C. 3, 84, 3; 3, 89, 3:

hujus Hercyniae silvae, quae supra demonstrata est, latitudo, etc.,

id. B. G. 6, 25; cf. in pass. id. B. C. 1, 81, 2; 63 fin. —With double acc.:

quam virtutem quartam elocutionis Cicero demonstrat,

Quint. 11, 1, 1.—

(β).

With acc. and inf.:

mihi Fabius demonstravit, te id cogitasse facere,

Cic. Fam. 3, 3, 2; id. Inv. 1, 31:

demonstrant sibi praeter agri solum nihil esse reliqui,

Caes. B. G. 1, 11, 5; 2, 17, 2; 7, 41, 2 (with exponunt); 7, 43, 2 et saep.— Pass. with nom. and inf.:

altera parte imbecillitas, inopia fuisse demonstrabitur,

Auct. Her. 2, 4, 7:

si eo ipse in genere, quo arguatur, integer ante fuisse demonstrabitur,

Cic. Inv. 1, 11, 36; Hyg. Astr. 2, 14; 2, 21.—

(γ).

With a relative clause:

quanta praedae faciendae facultas daretur, si, etc.,

Caes. B. G. 4, 34 fin.; Quint. 2, 4, 3; Plin. 25, 13, 106, § 169.—

(δ).

Absol.:

cum esset Caesar in citeriore Gallia in hibernis, ita uti supra demonstravimus,

Caes. B. G. 2, 1:

ut supra demonstravimus,

id. ib. 5, 3;

5, 19 al.: ut ante demonstravimus,

id. ib. 2, 22;

ita ut antea demonstravimus,

id. ib. 7, 46;

and simply ut demonstravimus,

id. ib. 6, 35; id. B. C. 3, 66, 2 al.—

(ε).

In attraction:

cum essent in quibus demonstravi augustiis,

Caes. B. C. 3, 15, 6:

circiter DC ejus generis, cujus supra demonstravimus naves,

id. B. G. 5, 2, 2.—

b.

Of an inanimate subject:

quae hoc demonstrare videantur,

Cic. Verr. 2, 2, 63:

quod proximus demonstrabit liber,

Quint. 1, 10, 49:

littera causam,

Tib. 3, 2, 27:

laus ac vituperatio quale sit quidque demonstrat,

id. 3, 4, 14 al. —

c.

Pass. impers.:

naves XVIII., de quibus supra demonstratum est,

Caes. B. G. 4, 28; id. B. C. 1, 56, 2:

erant, ut supra demonstratum est, legiones Afranii tres,

id. ib. 1, 39; 2, 34;

and without supra,

id. ib. 3, 62:

quem a Pompeio missum in Hispaniam demonstratum est,

id. ib. 1, 38; so with an acc. and inf., id. ib. 2, 28;

2, 42, 5: ad flumen Axonam contenderunt, quod esse post nostra castra demonstratum est,

id. B. G. 2, 9, 3.